Dawno, dawno temu były dwa małe myszy, które były kuzynami. Jedna mieszkała w ruchliwym, tętniącym życiem miasteczku, a druga w cichej, spokojnej wsi. Pewnego dnia Mysz Miejska postanowiła odwiedzić swojego kuzyna na wsi. Mysz Wiejska była bardzo szczęśliwa, że go zobaczyła! Ciepło przyjęła kuzyna i podzieliła się całym jedzeniem, które miała: fasolą, boczkiem, serem i chlebem. To nie było wykwintne, ale dawała to z miłością.

Mysz Miejska skubnęła jedzenie, ale zmarszczyła nos. „Kuzynie,” powiedziała życzliwie, „jak możesz jeść takie proste jedzenie? W mieście mamy tyle pysznych rzeczy! Dlaczego nie przyjdziesz ze mną i nie zobaczysz, jak wspaniałe może być życie?”

Mysz Wiejska była ciekawa, więc się zgodziła. Wyruszyli do wielkiego miasta, a gdy przyjechali, Mysz Miejska zaprowadziła kuzyna do wspaniałej jadalni. Tam, na stole, były resztki po wspaniałej uczcie: galaretki, ciasta i wszelkiego rodzaju smakołyki. Dwie myszy zaczęły skubnąć z radością.

Ale nagle usłyszały głośne warczenie i szczekanie. „Co to?” zapytała Mysz Wiejska, drżącymi uszami. „Och, to tylko psy z domu,” powiedziała Mysz Miejska. Ale zanim się zorientowały, do pokoju wpadły dwa ogromne psy! Myszy pobiegły tak szybko, jak mogły, aby się schować.

Drżąca Mysz Wiejska powiedziała: „Dziękuję, Kuzynie, ale wolę proste jedzenie w spokoju niż wykwintne jedzenie w strachu.” I z tym wróciła do swojego cichego, przytulnego domu na wsi, gdzie żyła długo i szczęśliwie.

„Lepiej fasola i boczek w spokoju niż ciasta i piwo w strachu.”

Klasyczna bajka o przygodzie, przyjaźni i szczęściu.

Myszka Miejska i Myszka Wiejska